بسیاری از کنکوری‌ها، به ویژه در هفته‌های پایانی مانده به کنکور، سعی می‌کنند تا با فشرده درس خواندن، وقت‌های تلف ‏شده در طول سال را جبران کنند، یکی از اولین راه‌ها برای جبران این کمبود وقت، کمتر خوابیدن و بیشتر درس خواندن ‏است. اگرچه این یکی از اولین راه‌هایی است که به ذهن […]

 

 

بسیاری از کنکوری‌ها، به ویژه در هفته‌های پایانی مانده به کنکور، سعی می‌کنند تا با فشرده درس خواندن، وقت‌های تلف ‏شده در طول سال را جبران کنند، یکی از اولین راه‌ها برای جبران این کمبود وقت، کمتر خوابیدن و بیشتر درس خواندن ‏است. اگرچه این یکی از اولین راه‌هایی است که به ذهن شما می‌رسد، اما بدترین تصمیمی است که می‌توانید برای موفق ‏شدن در کنکور گرفته باشید.‏

در این مقاله نتایج و آثار کم‌خوابی را بر افکار، یادگیری و جسم افراد بررسی می‌کنیم:‏
یکی از علایم رایج محرومیت از خواب، ناتوانی در سپری کردن روز به همراه از دست دادن موقتی انرژی و هشیاری است ‏که در بعد از ظهرها رخ می‌دهد‎.‎

بسیاری از مردم خمیازه کشیدن و احساس خواب‌آلودگی را در بعد از ظهر ناشی از خوردن غذای سنگین یا شرایط محیط ‏مانند گرم بودن اتاق و گوش دادن به سخنرانی خسته‌کننده می‌دانند حال آن که این قبیل مسایل باعث خواب‌آلودگی ‏نمی‌شود؛ بلکه فقط وجود کسر خواب را نشان می‌دهد‎.‎

با خواب کافی (بین ۸ تا ۹ ساعت خواب شبانه) هر شخص معمولی سراسر روز را هشیار می‌ماند حتی اگر به فعالیت‌های ‏بدون تحرک و در حالت سکون سرگرم باشد‎.‎

خواب «آر یی ام» باعث تحکیم حافظه و یادگیری می‌شود
یادگیری در قسمتی از خواب به‌نام «آر یی ام» تثبیت می‌شود‎:‎‏ بعد از این که شما در هنگام شب کم‌کم به خواب می‌روید، ‏در ابتدا ضربان قلبتان کم می‌شود تا جایی که بدن به‌طور موقتی فلج شده و ضربان به حداقل می‌رسد. وقتی خواب، ‏عمیق‌تر شد به مرحله‌ای می‌رسد که به یک‌باره ضربان قلب به شدت بالا می‌رود (مانند زمان بیداری) و با حرکت‌های سریع ‏چشم همراه می‌شود که در زیر پلک مشخص است. این مرحله را خواب «آر یی ام» می‌گویند‎.‎

در اصل، در خواب «آر یی ام» مغز فعالیت زیادی پیدا کرده و تمام کارهای روز قبل را در حافظه فایل‌بندی و تحکیم ‏می‌کند‎.‎

آزمایش پژوهشگران در مورد خواب «آر یی ام»‏
دو گروه آزمودنی تکالیف مورد نظری را در آزمایشگاه قبل از رفتن به بستر آموختند و بعد از آن خوابیدند‎.‎‏ گروه اول را وقتی ‏به خواب «آر یی ام» می‌رسیدند با صدای زنگ بیدار می‌کردند و تا صبح اجازه ندادند که به مرحله‌ی خواب «آر یی ام» ‏برسند‎.‎

گروه دوم را اجازه دادند تا به مرحله‌ی خواب «آر یی ام» برسند و تا صبح چند مرحله خواب «آر یی ام» را تجربه کردند‎.‎

نتیجه: صبح روز بعد مشاهده کردند که گروه اول هیچ‌گونه پیشرفتی در یادگیری پیدا نکردند و عمل‌کرد آن‌ها در سطح شب ‏قبل بود ولی گروه دوم یادگیری‌شان در سطح معناداری افزایش یافته بود. این موضوع نشان می‌دهد افرادی که به سطح ‏خواب عمیق و در پی آن خواب «آر یی ام» نمی‌رسند یادگیری‌شان به‌طور کامل تثبیت و تحکیم نمی‌شود؛ ‏

بنابراین با توجه به توضیحات فوق می‌توان نتیجه گرفت که خواب برای دانش‌آموزان و مخصوصاً داوطلبان کنکور حکم ‏تثبیت یادگیری را دارد و نباید به آن بی‌توجهی کرد‎.‎‏ ‏

پس بهتر است به جای خواب‌های کوتاه مدت یا چرت‌های کوتاه مدت و با استرس، خواب پیوسته و کافی در یک شبانه‌روز ‏را در برنامه‌تان بگذارید.‏

نظرات شما