یکی از چیزهایی که این روزها شاهدش هستیم این تصور است که اخبار بد، واقعی تر از اخبار خوب است. ما طوری تربیت شده ایم که انگار اگر به چشم معنوی به دنیا نگاه کنیم معلوم می شود که همیشه بیشتر مردم در رنج و عذاب بوده اند و میزان شادی و سرور در دنیا اندک بوده است. آنهایی که خوبی ها را می بینند "خوش خیال" و آنهایی که بدی ها را می بینند "واقع بین" تلقی می شوند. خیلی ها مدام به علت خوش بینی معنویشان درباره بشر مورد انتقاد قرار گرفته اند. پیام های روحیه بخش آنان مورد نیاز بوده، اما اغلب اوقات احساساتی و خام تلقی شده و مورد حمله قرار گرفته است. تا به حال بسیاری از فیلم هایی با مضمون دردناک، جایزه اسکار گرفته اند، اما کمدی رمانتیک های عالی نه.

فکر می کنم بیشتر ما وقتی با چیز خوشحال کننده ای روبه رو می شویم همان کاری را می کنیم که تهیه کنندگان اخبار می کنند، یعنی می گوییم " این که خبر نیست، بهتر است ساختمان های در حال سوختن و آدم هایی را که فریاد می زنند و درد می کشند، نشان بدهیم" من نمی گویم ساختمان های آتش گرفته و فریاد درد و رنج مردم واقعی نیست. من می گویم شادی و زیبایی هم واقعی است. ما معمولا دوست داریم روی وقایع دردناک تمرکز کنیم و داستان های انسانی و لطیف را کنار می گذاریم. اخبار شاد به اندازه کافی تکان دهنده نیستند تا توجه شبکه های خبری را جلب کنند. اخبار جنگ و خونریزی، سقوط هواپیماها و برخورد قطارهای مملو از مسافر یا فرو ریختن ساختمان ها عناوین خبری شبکه های تلویزیون سراسر دنیا را تشکیل می دهد و اخبار جشن ها و شادی های مردم تقریبا به کلی از صدر اخبار غایب است.

ما در زندگی شخصیمان هم خیلی ها را می شناسیم که مدام در حال ناله کردن از بد عهدی ایام و بلایا و مصایب عالم هستد، اما از نزدیک تر که نگاه می کنیم می بینیم آنها در خانه های خوب، محیط های زیبا و فضاهای دل انگیز زندگی می کنند. چنین اشخاصی حتی اگر شادی و سروری هم حس کنند از آن حرف نمی زنند. آنها فکر می کنند معنوی بودن یعنی جدی و غمگین بودن. یا این که آنها قدر خوبی های زندگیشان را نمی دانند، یا این که تمرکز روی خوشی ها را " غیر واقع بینانه" و توجه به ناخوشی ها را "واقع بینانه" می دانند.

اما توجه کردن به زیبایی های زندگی به معنی نادیده گرفتن زشتی ها و بدی ها نیست. فقط به این معنی است که زیبایی ها و خوبی ها هم وجود دارند. به عبارت دیگر همه چیز به این بر می گردد که ما روی چه چیزی تمرکز می کنیم و چرا. اگر همه منفی ها را حذف کنیم در حالت انکار زندگی می کنیم. اگر همه خوبی ها را حذف کنیم باز هم به حال انکار زندگی می کنیم. اگر فقط وجه جدی وظیفه شناس خودمان را نشان دهیم همان قدر نادرست است که فقط شوخی ها و خنده هامان را . واقعیت یعنی نور و تاریکی با هم، سپیدی و سیاهی، خوشی و ناخوشی، سلامتی و بیماری، همه و همه رقص ابدی زندگی زمینی را تشکیل می دهند. و از آنجا که طبق قانون جذب، به هر چه توجه کنیم در زندگیمان بیشتر می شود، پس بهتر است به بخش نورانی چیزها بیشتر توجه کنیم تا نور بیشتری را به زندگیمان فرا بخوانیم. بهتر است به فراوانی توجه بیشتری کنیم تا فقر، و به سلامتی توجه بیشتری کنیم تابیماری.

بنا بر قانون قدرتمند جذب، هر یک از ما با افکارمان واقعیت دنیامان را می سازیم. چنانچه افکارمان را روی شادی و فراوانی متمرکز کنیم، واقعیتی که در زندگیمان خلق می کنیم شادی و فراوانی بیشتر است. اما ما معمولا طوری تربیت شده ایم که یاد گرفته ایم خلاف این عمل کنیم. ما مدام اخبار بد را تماشا می کنیم، صفحه حوادث را با ولع می خوانیم، مدام به ناله ها و شکوه های دیگران گوش می دهیم و بعد حالمان بد می شود و فکر می کنیم "واقعیت " یعنی همین. اگر از همین امروز کانون تمرکز افکارمان را تغییر دهیم و به اخبار خوب و نکات مثبت زندگی خودمان و دیگران توجه کنیم، حالمان بهتر می شود و واقعیت دیگری خلق خواهیم کرد و این کار تمرین می خواهد.

تمرین

زندگی معنوی یعنی دست زدن به انتخاب های درست و نیروبخش. این هفته تمرین کن و به انتخاب هایی دست بزن که حالت را بهتر و جسم و جانت را قوی تر کنند. خود کاوی را با عمل بیرونی ترکیب کن. اول بنویس، بعد عمل کن.

1- پنج چیز در زندگی کنونی ات را نام ببر که برایت خوشایند و لذت بخش هستند، یکی از آنها را انجام بده.

2- پنج چیز را نام ببر که در زندگی کنونی ات سخت و ناراحت کننده هستند، از یکی از آنها اجتناب کن.

3- پنج نفر را نام ببر که در زندگی کنونی ات از وجودشان لذت می بری، با یکی از آنها تماس بگیر.

4- پنج نفر را نام ببر که در زندگی کنونی ات باعث نارحتی ات می شوند، از یکی از آنها اجتناب کن.

5- پنج فعالیت را نام ببر که باعث خوشحالی و لذتت می شوند، یکی را انتخاب کن و انجام بده.

6- هر روز تمرین کن که بیشتر به "واقعیت" خوبی و زیبایی توجه کنی تا "واقعیت" بدی و زشتی. این برای جسم و جانت هر دو خوب است.

برگرفته از مجله موفقیت

مثبت اندیشی یا واقع بینی ؟