سازکارها یا مکانیسم های تاثیر ورزش بر نشاط چیستند؟
۱-    ورزش حالت گسترش دهندگی و انبساط ذهنی برای افراد دارد این خاصیت موجب خلاقیت بیشتر و دستیابی به راه حل های بیشتر برای مشکلات می شود.
۲-    ورزش حالت ضربه گیر استرس ها و فشار های روانی را دارد. انجام ورزش موجب می شود تا  عملکرد سیستم ایمنی شناسی عصبی روانی افراد بهتر شده و هورمون هایی در خون ترشح شوند که برای مقابله با سختی ها و مشکلات موثرند و به این ترتیب تاب آوری و انعطاف پذیری انسان را بالا می برد.
۳-    ورزش عزت نفس و اعتماد بنفس آدمی را افزایش می دهد.
۴-    ورزش از تخلیه شدن زیست مایه ( انرژی حیاتی روانی) انسان جلوگیری کرده و مصرف آن را تنظیم می سازد. چون  نبود این انرژی با بی حالی، کم رمقیی، بی انگیزگی و دلمردگی ارتباط دارد تنظیم و وجود حد کافی آن از دلمردگی و در نتیجه بی نشاطی جلوگیری می کند.
۵-    ورزش می تواند در انتخاب ها به افراد کمک کند.
در مجموع و به طور خلاصه افرادی که ورزش می کنند( نه لزوماً ورزش های سنگین یا حرفه ای) چون ورزش را انتخاب می کنند و می خواهند و از آنجا که خواستن و برگزیدن در شادی انسان ها تاثیر بسزایی دارد پس شادتر و با نشاط تر هستند.