کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می‌شود  یعنی (راه و روش مبارزه وشکستن با دست وپا):

태 تِ = مبارزه یا شکستن با پا

권 کوان= مبارزه یا شکستن با مشت

도 دُ = راه و روش

محل تمرین تکواندو را «دوجانگ» یعنی محل زندگی نام گذاری کردند.

اصول اخلاقی تکواندو یا همان «چونگ شین» عبارت اند از:احترام، بردباری و صبر، کنترل نفس، شرافت، روحیه سرسختی و شکست ناپذیری، انجام وظایف در مقابل پدر و مادر، اتحاد و یگانگی ملت ها.

تاریخچه تکواندو

تکواندو ورزشی است که منشاُ ومبداُ شکل گیری آن کشور کره جنوبی‌ می باشد . این کشور درمیان کشورهای چین وژاپن قرارگرفته وازنظر سوق الجیشی دارای موقعیت خاصی بود که همواره برسرتصاحب آن مابین این کشورها درگیری شدید صورت می پذیرفت . یکی از بهترین روش های دفاعی آنان استفاده ازفنون تکواندو بودکه درآن زمان به نام های هوارانگ دو –تکیون و…… نامیده می شد .

پس از اتحادقوم های مختلف برعلیه تجاوزگران وپیروزی آنان درجنگ وتشکیل یک حکومت واحد درکشور نام کشور از منچوری به نام کره تغییر کرد . این نام الهام گرفته ازقوم کوریو که هسته مرکزی اتحاد اقوام کره بود گرفته شده بود . درهمین زمان نیز ورزش رزمی کره بنام تکواندو ثبت گردید( ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ میلادی ) ومسئولان آن ضمن تدوین قوانین ومقررات آموزشی و اداری این ورزش درکره شروع به فعالیت جهت گسترش آن در دیگر کشورهای جهان شدند و نتیجه آن پس از گذشت حدود شصت سال تلاش مستمر، حضور ورزش تکواندو بعنوان یک ورزش مدرن امروزی دربزرگ ترین میادین ورزشی جهان اعم از تورنمنت های بین المللی – قهرمانی قاره ای (آسیا – اقیانوسیه – اروپا – آمریکا – آفریقا )‌قهرمانی جام جهانی – قهرمانی جهان (‌ازسال ۱۹۷۳)‌ و از سال ۲۰۰۰ نیز بعنوان یک رشته رزمی رسمی و از بزرگترین و معتبرترین میادین ورزشی جهان یعنی المپیک گردید .دراین اولین المپیک (سال ۲۰۰۰) کشور عزیزمان ایران با دو سهمیه بازیکن منتخب شده از سوی فدراسیون جهانی بنام هادی ساعی و مجید افلاکی و سرمربی تیم های ملی حسن ذوالقدری شرکت نموده و در وزن پنجم هادی ساعی با تمام مشکلات سیاسی و اداری موجود که اثرگذار در نتابج مسابقات بین المللی می باشد موفق به کسب یک مدال برنز ارزشمند از المپیک گردید .

ورزش کاران باید لباس مخصوص تکواندو (دوبوک) که سفید رنگ می‌باشد را بر تن کنند و از تجهیزات ایمنی مثل :  هوگو (محافظی شبیه به جلیقه ضد گلوله)، باده و ساباده (ساق بند و ساعد بند) و نانشیم (محافظ بیضه و آلت تناسلی) استفاده نمایند.

مسابقات تکواندو در سه قسمت برگزار می شو د:

کیوروگی(مبارزه)

لفظ کره ای کیوروگی به مبارزات جذاب و دیدنی تکواندو اطلاق می‌شود. بهره گیری از ساق بند، کاپ، لثه، هوگو و کلاه توسط تکواندو کاران در مبارزات باعث شده تا آسیب‌های ورزشی این رشته در حد صفر باشد و کمترین مصدومیتی متوجه ورزشکاران فعال در تکواندو باشد.

مبارزات تکواندو در ۳ راند ۲ دقیقه‌ای برگزار می‌شود و ورزش کاران در این زمان روی تشک مسابقه تکواندو که شیاپ چانگ خوانده می‌شود به قضاوت یک داور وسط و ۴ داور کنار برای کسب امتیاز و پیروزی به مبارزه می‌پردازند. 

فرم (پومسه )

فرم یکی از مهم ترین جنبه‌های آموزشی هنرهای رزمی می‌باشد. فرم مجموعه‌ای از حرکات کلاسیک تکواندو، شامل تکنیک های ایستادن، دست، پا و جابجایی است که بر اساس منطق طراحی شده‌اند. در زمان های باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی و انفرادی تمرین می‌شد هنرجویان جهت تمرین تکنیک ها و مبارزه ناگزیر به اجرای دفاع ها و حملات در مقابل حریف فرضی بودند. بدین ترتیب فرم های اولیه پا به عرصه حیات نهادند و به تدریج فرم های برتر اساتید زبر دست توسط شاگردان آنان در نقاط مختلف آموزش داده شد. فرم های تکواندو پس از قرن ها توسط فدراسیون جهانی تکواندو در سال ۱۹۷۷ میلادی مطابق با ۱۳۵۶ خورشیدی یکسان و استاندارد گردید. در حال حاضر بیش از ۲۰۲ کشور پنج قاره جهان فرم های تکواندو را طبق استاندارد فدراسیون جهانی تکواندو تمرین می‌کنند. فرم سه اصل کلی را  دارد این سه اصل عبارتند از: 

الف)هر فرم از نقطه یا حالت خاصی شروع می‌شود و در همان نقطه یا حالت تمام می‌شود.

ب) هر تکنیک بایستی با سرعت و قدرت خاصی که در فرم برای آن معین شده اجرا شود.

ج) هر فرم به خودی خود دارای ارزش های فیزیکی و روانی مخصوص به خود است.

با اندکی توجه به فرم های تکواندو درمی یابیم که همگی با تکنیک‌های دفاعی و از سمت چپ شروع می‌شود

هان مادانگ

(شکستن اجسام سخت – دفاع شخصی – پومسه ایروبیک) هان مادانگ که به آن تکواندو همگانی نیز می‌گویند، رویکرد متفاوتی با کیوروگی و پومسه را پی می‌گیرد و بدین لحاظ بخشی مجزا را شامل می‌شود. در هان مادانگ که فلسفه آن همگانی نمودن ورزش از طریق توسعه آن در کوچک ترین جوامع یا خانواده‌ است تلاش می‌شود تا سایر جذابیت‌های فنی تکواندو در قالبی خاص به مخاطبین ارائه شود. در رقابت‌های هان مادانگ بر خلاف مبارزه و فرم به جای این که بیشتر به کسب نتیجه توجه شود، بر افزایش تعاملات فرهنگی نژادی و قومی تأکید می‌شود تا باعث تقویت اتحاد و دوستی میان اقشار مختلف مردم گردد.

هان مادانگ به بخش‌های مختلف همچون هوشین سول یا دفاع شخصی و کیوک پا یا شکستن اجسام سخت تقسیم می‌گردد که البته پومسه ابداعی و پومسه ایروبیک نیز جزء این بخش‌ها می‌باشند. دفاع شخصی کاربردی که در هان مادانگ آموزش داده می‌شود امنیت هر ورزشکار را تأمین می‌کند و این امکان را فراهم می‌کند تا آخرین دستاوردهای دفاع شخصی رادر قالبی ساده ارائه نمود. در کیوک پا یا شکستن اجسام سخت نیز روش‌های تسلط قدرت هر فرد بر اجسام سخت همچون چوب و سنگ آموزش داده می‌شود. معیار کسب برتری در کیوک پا حجم شکستن اجسام است که شرکت کنندگان مسابقات در شرایط برابر به اجرای آن می‌پردازند. در هان مادانگ پومسه به صورت استاندارد، ابداعی و ایروبیک به نمایش گذاشته می‌شود. در پومسه ایروبیک تکنیک‌های زیبای تکواندو همراه با موزیک و حرکات ایروبیک صحنه‌های زیبا و جذابی را خلق می‌کند که در همگانی و فراگیر نمودن تکواندو می‌تواند نقش مهم و بسزایی ایفا نماید.