جایگاه اجتماعی خیلی خوب: نگاه خوبی به این شغل توی اجتماع هست و شأن و احترام بالایی داره.

فضای شغلی ایده آل: توی این شغل قرار نیست با همه جور آدمی سرو کله بزنی و همه جور توقع و فرمایشی رو تحمل کنی. مخاطبت از فهمیده ترین اقشار جامعه است. تو استادشونی و نگاهشون به تو با تکریم و احترام همراهه.

تربیت انسانهای مفید و موثر برای جامعه: حس خیلی خوبیه وقتی که دانشجوی شما آینده کشور را در سمتها و جایگاههای مختلف دولتی و خصوصی در دست بگیره.

درآمد و مزایای حقوقی بسیاربالا: جزو سه رتبه اول درآمد و مزایا توی کشوره.

تضمین درآمد در عین آرامش: مشکل حقوق دولتی کم بودن اونه و مزیتش ثابت و قطعی بودنشه که باعث میشه بتونی همه ماهه روش حساب کنی. قدیمیا از اون به "آب باریکه" تعبیر می کردن که اگه چه کمه ولی همیشه هست. حالا فکر کن این تضمین در کنار میزان حقوق بالا چه امتیاز بزرگی میشه! یه همچین درآمد بالایی شاید در بخش خصوصی هم پیدا بشه (که میشه) اما اصلاً این آرامش و تضمین و ثبات ماهانه رو نداره. در واقع ضمانت حقوق دولتی در کنار سطح پرداخت بخش خصوصی با هم وجود داره.

دانش محور بودن: ابزارکار تو علم و دانشه که خیلی در دسترسه و وابسته به عواملی مثل قیمت ارز و گرونی مواد اولیه و نظر رییس و مافوق و… نیست.

مسیر استخدام روشن و تا حد زیادی تضمین شده: توی خیلی از مشاغل، معیارها و مراحل استخدام روشن نیست و ممکنه علیرغم داشتن سواد و مهارت لازم به راحتی قربانی پارتی بازی بشی و استخدام نشی. وضعیتی که امروز توی جامعه هست و گاهی می بینیم و می شنویم. توی این شغل نمی گیم این مشکل نیست اما به دلیل متمرکز بودن استخدام، روشن بودن مراحل، حساسیت موجود روی این شغل از نظر دستگاههای نظارتی (که بخشی از اون به آگاهی داوطلبان نسبت به حقوقشون  برمی گرده) و سطح فرهنگ و دانش داوران (که قشر هیئت علمی اند)، خیلی خیلی کمتره.

امکان بورس: شما چند شغل رو می شناسید که بورس داشته باشه و بدرد بخور هم باشه؟ شاید تعداد این مشاغل به عدد انگشتهای یه دست هم نرسه. اما در این شغل برای خیلی از رشته ها امکان بورسیه شدن وجود داره و این تعداد اونقدر هست که یک فراخوان مجزا در اردیبهشت ماه هر سال براش میذارند.

ارتباط مستقیم شغل با رشته تحصیلی : وقتی بدونی حدود 82 درصد فارغ التحصیلای دانشگاه توی مشاغل غیر مرتبط با تحصیلاتشون کار می کنند و با تخصصشون خداحافظی کردند اونوقته که ارزش این جمله معلوم میشه.

مسیر ارتقای شغلی روشن و قابل دسترسی: بعد از استخدام، خیالت بابت ترقی و پیشرفت راحته. یکی از بهترین مسیرهای ارتقاء شغلی که مرحله به مرحله از مربی تا استاد  توی 4 مرحله می تونی ارتقاء پیدا کنی.

امکان فعالیت همزمان در مشاغل مرتبط دیگه: وقتهای آزادت رو می تونی به مشاغل مهمی مثل وکالت، تأسیس و مدیریت مراکز آموزشی و خدماتی، دانشگاه، آزمایشگاه، موسسه حقوقی و…اختصاص بدی و ضمناً ساعات موظف شغلیت به تدریج کمتر و وقتهای آزادت بیشتر میشه.

معافیت از بعضی محدودیتهای قانونی : مثل دو شغله بودن، امکان انتقال فرزند به شهر و دانشگاه دلخواه و …