لسیتین در واقع چربی های غیر اشباع (بدون کلسترول) است. از نظر شیمیایی در گروه فسفو لیپید ها قرار دارد. لسیتین فسفو لیپیدی است که در بدن تمام موجودات زنده قرار دارد و از ترکیبات مهم سازنده غشاء سلول است. این ماده مخلوطی از دی گلیسرید، اسیدهای چرب استئاریک، پالمتیک و اولئیک است. بدن ما نیز قادر به ساخت لسیتین می باشد.در ضمن لسیتین را در بسیاری از مواد غذایی دیگر نیز می توان یافت.

لسیتین در عدس، ذرت، شیر، زرده تخم مرغ، تخم آفتابگردان، جوانه گندم، بادام زمینی، آرد جو و سر، کبد (جگر) گوساله و… وجود دارد ولی از همه بیشتر در لوبیای سویا یافت می شود. مقدار لسیتین موجود در لوبیای سویا بسیار بالاتر از لسیتین سایر مواد ذکر شده می باشد و به همین علت در سازمان بهداشت جهانی(WHO) سویا را، سلطان لسیتین معرفی کرده اند. به عبارتی کیفیت لسیتین گرفته شده از سویا از سایر ترکیبات بهتر و بالاتر می باشد.