متخصصان مغز و اعصاب در انگلیس درگیر انجام یک آزمایش بین المللی بزرگ هستند تا ثابت کنند که خنک کردن بدن بعد از ابتلا به یک سکته مغزی یک اقدام ‘عصبی – محافظتی’ است که مرگ سلول های مغزی را کاهش می دهد.
سکته مغزی زمانی بروز می کند که خون رسانی به بخشی از مغز متوقف می شود. سکته مغزی می تواند با ایجاد یک لخته خونی بروز کند که به سکته مغزی ‘ایسکمیک’ معروف است و یا بر اثر پاره شدن رگ خونی در داخل و یا اطراف مغز ایجاد شود که سکته مغزی ‘خون ریزی دهنده’ نامیده می شود.
سکته مغزی می تواند به جراحت مغز، ناتوانی و یا حتی مرگ بیمار منجر شود و اکثر افرادی که به آسیب جدی مغزی مبتلا می شوند، به طور کامل بهبود نمی یابند.
در روش ابداعی محققان که هدف از آن محدود کردن آسیب وارد شده به مغز است، دمای بدن بیمار با چکاندن قطرات یک مایع خنک در داخل ورید به سرعت پایین آورده می شود و سپس برای حفظ این دمای پایین، بدن در یک لباس آستردار حاوی مایع سرد، قرار داده می شود .
در حال حاضر، به بیمارانی که به دلیل ابتلا به سکته مغزی ایسکمیک در بیمارستان بستری می شوند، یک داروی تجزیه کننده لخته خون به نام ‘ترومبولیز’ و یا سایر رقیق کننده های خونی به منظور حل کردن این لخته خونی داده می شود.
به عنوان بخشی از آزمایش محققان انگلیسی، لازم است که لباس آستردار برای حداکثر سه ساعت بعد از ورود بیمار به بیمارستان به وی پوشانده شود و در عین حال، دمای بدن وی به حدود ۳۴ و ۳۵ درجه سانتی گراد برسد و به بیمار داروهای حل کننده لخته خونی نیز داده شود.
از انجا که پوشاندن بدن بیمار در یک لباس حاوی مایع خنک نمی تواند دمای بدن را به سرعت و به اندازه کافی پایین آورد، بنابراین به عنوان اولین اقدام، یک محلول نمکی بسیار خنک به داخل ورید بیمار چکانده می شود.
محققان به منظور جلوگیری از بروز هرگونه آسیب مضاعف، دمای بدن بیمار را در حین خنک شدن بدن وی مرتب کنترل می کنند تا دمای بدن بیش از اندازه کاش نیابد.
سپس بیمار لباسی را متشکل از یک جلیقه و دو پد که دور ران ها پیچیده می شود، بر تن می کنند تا دمای بدن وی برای چند ساعت پایین نگاه داشته شود. مایع خنک کننده از طریق لوله هایی که به یک دستگاه متصل است درون این جلیقه و پدهای ران جریان می یابد.
پوشیدن این لباس خنک کننده، دمای بدن را برای حدود شش ساعت در دمای ۳۴ تا ۳۵ درجه سانتی گراد نگاه می دارد.