آرایه مقابل کدام بیت نادرست است؟

۱) به لطف اگر بخوری خون من روا باشد                  به قهرم از نظر خویشتن مران ای دوست (حسن تعلیل)

۲) تو که زاهدی به پرهیز تو که عابدی سحر خیز      سر من مدام مست و شب من سحر ندارد (کنایه)

۳) بوی جان از بی خندان قدح می‌شنوم                 بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری (استعاره)

۴) چون مست می‌شوید ز شرب مدام دوست        مستی بنده هم به دعا آرزو کنید  (ایهام)

پاسخ:

گزینه ۱ درست است

گزینه ۲: کنایه سرمست بودن کنایه از خوش باشی / ی سحر بودن شب کنیاه از عیش و نوش همیشگی (برخلاف معمول که به معنای بی پایان بودن رنج و اندوه است)

گزینه ۳: استعاره: بوی جان (اضافه استعاری) لب خندان قدح(اضافه استعاری)

گزینه ۴: ایهام: مدام ۱) شراب ۲) مداوم