ایده داشتن یک تلفن خودنابودگر به طور معمول موضوعی است که در فیلم‌های جاسوسی شاهد آن هستیم. اما بدون شک یک اختراع ارزشمند است که در بعضی موارد قادر است از اطلاعات شخصی به ویژه زمانی که دستگاه گم می‌شود محافظت کند، به واسطه آن‌که دستگاه را به طور کامل نابود می‌کند. اما اختراع چنین فناوری روی دیگری نیز دارد، به دلیل آن‌که قادر است یک اسمارت‌فون را تنها ظرف ده ثانیه نابود کند.
گروهی از پژوهشگران موفق شدند یک نمونه اولیه از یک گجت خودتخریب‌گر را طراحی کنند که قادر است یک دستگاه را در کمتر از ده ثانیه به طور کامل نابود سازد. البته این امکان وجود دارد تا گجت فوق را به شکلی برنامه‌ریزی کرد که در یک بازه زمانی مشخص و بر مبنای شرایط خاص این‌کار را انجام دهد.
مکانیزم مورد استفاده از سوی ابزار فوق به این شکل عمل می‌کند که جریان انرژی را از باتری دستگاه به سمت الکترودهایی هدایت می‌کند که به سرعت باعث گرم شدن دستگاه می‌شوند. انتقال انرژی باعث خارج شدن پلیمر ویژه‌ای می‌شود که در یک چشم برهم زدن حجم کاری پردازنده دستگاه را افزایش داده و باعث نابودی آن می‌شود. افزایش حرارت باعث می‌شود تا بر حجم پلیمر افزوده شده و فشار زیادی به سیلیکون وارد کند. در نهایت این سیلیکون به واسطه فشار زیادی که به آن وارد می‌شود از درون می‌شکند. جالب آن‌که این ابزار قادر است درجه حرارت را به ۸۰ درجه سانتی‌گراد برساند و همچنین حجم پلیمر را ۷ برابر بیشتر از اندازه استاندارد خود کند.
ابزاری که از راه دور کنترل می‌شود
برای آن‌که یک دستگاه به این روش نابود شود، نیازی نیست تا گوشی در کنار صاحب آن قرار داشته باشد. پژوهشگران فوق توانسته‌اند از یک مکانیزم مبتنی بر یک حس‌گر موقعیت‌یاب جهانی برای فعال کردن این ابزار استفاده کنند. در نتیجه کاربر به هر نقطه‌ای که سفر کند این ابزار خودتخریبی قادر است به خوبی دستگاه همراه را نابود کند. پژوهشگران اعلام کرده‌اند این فناوری و برنامه مرتبط با آن در مرحله آزمایشی قرار دارد. با این وجود آنها موفق شده‌اند با استفاده از این سازوکار نه تنها یک تراشه را به طور کامل از میان ببرند، بلکه درایوهای ذخیره‌ساز و دیگر مولفه‌های موجود روی اسمارت‌فون را نیز نابود سازند. به این شکل هر آن‌چه روی یک گوشی همراه ذخیره شده است به طور کامل نابود می‌شود.
این دستگاه با الهام گرفتن از ایده‌های مطرح شده در فیلم‌هایی همچون ماموریت غیرممکن و سری فیلم‌های جیمزباند طراحی شده است. این پژوهشگران گفته است: «بدون شک اولین گروه از مشتریان ابزار فوق افرادی خواهند بود که با داده‌های حساس سروکار داشته و دائما در سفر هستند. همچنین شرکت‌ها، بانک‌ها، موسسات مالی، مدیران امنیت اجتماعی و افرادی که وظیفه نظارت بر حجم انبوهی از داده‌ها را بر عهده دارند از مشتریان اصلی این گجت هستند.»
اگر به رویکرد مورد استفاده از سوی این کارشناسان به دقت توجه کنید، مشاهده می‌کنید که آنها به طور ویژه روی باتری لیتیومی دستگاه متمرکز شده‌اند. امروزه باتری‌های لیتیومی به یکی از مشکلات اصلی دنیای فناوری تبدیل شده‌اند، به واسطه آن‌که با کوچک‌ترین تغییر، گرمای بیش از حد، نشتی، طراحی ضعیف، محفظه بسته و محدود به راحتی گرم شده و منفجر می‌شوند. به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان پیشنهاد داده‌اند از باتری‌های لیتیوم‌سولفور به جای باتری‌های لیتیومی رایج استفاده کرد، چرا که آنها از پایداری بالا و امنیت بیشتری برخوردار هستند.