۱- معنی کدام واژه ها غلط است؟

الف(  کش: بغل

ب(  کهر: رنگ سرخ مایل به تیرگی

ج ( معارضه: عرضه شده

د(  کرند: اسبی که بر اعضای او نقطه ها باشد.

ه ( فُشار: سخن ب هجا

۱) ب، د، ه

۲) الف، ب، ه

۳) الف، ب، ج

۴) ج، د، ه

۲- از نظر تاریخ ادبیات همه موارد به جز مورد ………. درست است.

۱) ابوبکر ورّاق: عارف بزرگ ایرانی در قرن سوم. زادگاهش ترمذ و معاصر احمد خضرویه است.

۲) ابوعلی دقاق: فقیه و عارف قرن چهارم و پنجم، وی اهل نیشابور بود و از مریدان ابوالقاسم قشیری بود.

۳) روضه خلد: کتابی است به تقلید از گلستان سعدی و بر همان شیوه که مجد خوافی آن را در سال ۲۳۲ نوشت.

۴) آن جا که حق پیروز است: کتابی است از پرویز خرسند که درباره وقایع عاشورا نگاشته است.

۳- در کدام بیت، غلط املایی وجود دارد؟

۱) کجا به طعنه دشمن ز دوست برگردم که غرق بحر مودّت نترسد از شبنم

۲) مرغی که بود بلبل بستان سرای شوق همچون تذرو گشت گرفتار باز باز

۳) آستین بر کاینات افشانده ام از بی خودی زعفران چهره در سحن سرایش سوده ام

۴) زین حلاوت ها که در کنج لب شیرین توست کی اجل بندد زبانی را که در تحسین توست

۴- آرایه های بیت زیر کدام اند؟

» ما را بساز یک نفس آخر که همچو عود ما را بسوخت مطربه پرده ساز باز «

۱) تشبیه، تضاد، ایهام تناسب

۲) استعاره، تشبیه، حسن تعلیل

۳) جناس، تضاد، اسلوب معادله

۴)‌ تشبیه، جناس، حسن تعلیل

۵- بیت زیر با کدام بیت قرابت مفهومی دارد؟

» بی سر و پا گدای آنجا را سر ز ملک جهان گران بینی «

۱) سلطان صفت همی روی و صد هزار دل با او چنان که در پی سلطان رود سپاه

۲) یکی سلطنت ران و صاحب شکوه فرو خواست رفت آفتابش به کوه

۳) تو بر تخت سلطانی خویش باش به اخلاق پاکیزه درویش باش

۴) جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی که سلطانی عالم را طفیل عشق می بینم

پاسخها:

۱- گزینه ۴ درست است.

)معارضه: ستیزه کردن ) (کرند: اسبی که رنگ آن میان زرد و بور باشد) (فشار: سخن بیهوده(

۲-

گزینه ۲ درست است.

ابوعلی دقاق:  فقیه و عارف قرن چهارم و پنجم، وی اهل نیشابور بود و ابوالقاسم قشیری از مریدان ایشان بود.

۳-

گزینه ۳ درست است.

مصراع دوم : زعفران چهره در صحن سرایش سوده ام.

۴-

گزینه ۱ درست است.

(سوختن و ساختن -> تضاد)  (عود: ایهام تناسب ۱- ماده ای خوشبو ۲- ابزار موسیقی، ساز، پرده و مطرب: تناسب) (مانند عود ما را بسوخت: تشبیه)

۵-

گزینه ۴ درست است.

مفهوم بیت سؤال: گدای بی سروپای سرزمین عشق، نسبت به فرمانروایی و پادشاهی جهان، بی اعتناست. همین مفهوم از بیت  ۴ دریافت می شود