۱- معنی « موزه، محمل، محاق، ژکیدن»  به ترتیب کدام است؟

۱) پاتابه، شراع، مستور، زمزمه کردن

۲)کفش، کِلّه، گفت و گو، آهسته سخن گفتن

۳) جبّه، هودج، پوشیده شده، زیر لب حرف زدن

۴) کفش، کجاوه، احاطه شده، غرولند کردن

—————————————

۲- انتساب آثار به پدید آورنده آن در همه موارد به جز مورد ………….. کاملاً درست است.

۱) قیصر امین پور: به قول پرستو، ظهر روز دهم، تنفّس صبح

۲) سلمان هراتی: از این ستاره تا آن ستاره، دری به خانه خورشید، از آسمان سبز

۳) عبدالحسین زرّین کوب: با کاروان حلّه، پلّه پلّه تا ملاقات خدا، چشمه روشن

۴) غلامحسین ساعدی: ترس و لرز، گور و گهواره، آی با کلاه آی بی کلاه

————————————–

۳- در کدام گروه کلمه، غلط املایی وجود دارد؟

۱) غریزه حبّ ذات، وزر و وبال، حادثه صعب، وصال و فراغ

۲) ورطه و مهلکه، ارّابه زمان، عزلت و انزوا، شراره سیّال

۳) توابع و لواحق، جنحه و جنایت، مالیات مستغلات، نطق غرّا

۴) صیانت و نگهداری، اوامر و نواهی، عبوس و زمخت، نگاه اعورانه

———————————————-

۴- آرایه های بیت زیر کدامند؟

» سرو را گر چه به بالای تو مانندی نیست بنده با قدّ تو از سرو سهی آزاد است «

۱) استعاره، ایهام تناسب، پارادوکس

۲) تشبیه، ایهام، تضاد

۳)  تشبیه، استعاره، مجاز

۴) استعاره، کنایه، مجاز

—————————————–

۵- بیت « چرخ ار چه رفیع خاک پایت عقل ار چه بزرگ طفل راهت»  با کدام بیت ارتباط مفهومی دارد؟

۱) نکوهش مکن چرخ نیلوفری را   *** برون کن ز سر باد خیره سری را

۲) از آن چرخه که گرداند زن پیر    ***   قیاس چرخ گردان را همی گیر

۳) عالم علم بود و بحر هنر   ****   بود چشم و چراغ پیغمبر

۴) شاه فلک چو بنگرد طلعت ماه پیکرت   ****   ذرّه صفت در اوفتد بر سر بامت از هو

پاسخ‌ها:

گزینه ۴  درست است

معنی درست واژه ها: )موزه: کفش( )محمل: کجاوه، هودج( )محاق: احاطه شده، پوشیده شده( )ژکیدن: غرولند کردن، آهسته سخن گفتن در زیر لب از روی خشم و غضب(

—————————————

گزینه ۳  درست است

«چشمه روشن» نام یکی از آثار غلامحسین یوسفی است.

——————————–

گزینه ۱  درست است

)وصال و فراق( در گزینه ۱ غلط نوشته شده است

——————————–

گزینه  ۲ درست است

)بالای تو از سرو متناسب تر است: تشبیه تفضیل( )بنده: ایهام ۱. شخص من، ۲. اسیر و دربند( )بنده و آزاد: تضاد(

——————————

گزینه ۴  درست است

معنی بیت سوال: ای پیامبر: آسمان با همه عظمتش خاک پای توست و عقل با همه بزرگیش، طفل نوآموزی بیش نیست. چنین مفهومی از بیت ۴  دریافت می شود.